بررسی شیوع اپیدمیولوژیک تومورهای بدخیم اپیدرم در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان بعثت نهاجا از سال ۱۳۸۳ الی ۱۳۸۷

سابقه‎ ‎وهدف‎: ‎پوست‎ ‎بزرگترین‎ ‎ارگان‎ ‎بدن‎ ‎است‎. ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎سدی‎ ‎محافظت‎ ‎کننده،‎ ‎در‎ ‎مقابل‎ ‎حرارت،‎ ‎صدمات‎ ‎جزیی‎ ‎و‎ ‎تهاجم میکروارگانیسم‎ ‎ها‎ ‎عمل‎ ‎می‎ ‎کند (1)/‏ مواد‎ ‎و‎ ‎روش‎ ‎ها‎: ‎این‎ ‎مطالعه‎ ‎از‎ ‎نوع‎ ‎توصیفی‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎گذشته‎ ‎نگر‎ ‎بر‎ ‎روی‎ 68 ‎بیمار‎ ‎مراجعه‎ ‎کننده‎ ‎به‎ ‎بخش‎ ‎پاتولوژی‎ ‎بیمارستان بعثت‎ ‎انجام‎ ‎شده‎ ‎است‎. ‎اطلاعات‎ ‎بیماران‎ ‎شامل‎: ‎سن،‎ ‎جنس،‎ ‎محل‎ ‎ضایعه،‎ ‎و‎ ‎نوع‎ ‎پاتولوژی‎ ‎گزارش‎ ‎شده‎ ‎از‎ ‎پرونده‎ ‎های‎ ‎موجود‎ ‎در‎ ‎بخش پاتولوژی‎ ‎بیمارستان‎ ‎بعثت‎ ‎نهاجا‎ ‎بین‎ ‎سال‎ ‎های‎ 1383 ‎الی‎ 1387 ‎استخراج‎ ‎گردید‎ ‎و‎ ‎نتایج‎ ‎با‎ ‎نرم‎ ‎افزار ‏spss‏ ویرایش‎ 15 ‎آنالیز‎ ‎گردید.‏ یافته‎ ‎ها‎: ‎از‎ 68 ‎مورد‎ ‎تومور‎ ‎بدخیم‎ 60 ‎مورد ‏bcc ‎‏ (%88/2) و‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎تعداد‎ ‎مورد‎ ‎کارسینوم‎ ‎سلول‎ ‎بازال‎ ‎بیشتر‎ ‎افراد‎ ‎بین‎ 50 ‎تا 60 ‏‎ ‎سال‎ ‎با‎ ‎میانگین‎ ‎و‎ ‎انحراف‎ ‎معیار (5/13 ‏‎±‎‏ 55) بود‎ ‎و‎ ‎هیچ‎ ‎مورد‎ ‎در‎ ‎افراد‎ ‎زیر‎ 20 ‎سال‎ ‎مشاهده‎ ‎نشد. ‏‏5 مورد ‏scc‏ گزارش‎ ‎گردید‎ ‎که از‎ ‎نظر‎ ‎سنی‎ ‎با‎ ‎میانگین‎ ‎و‎ ‎انحراف‎ ‎معیار (7/15 ‏‎±‎‏ 61/4) بود.‏‎ ‎سه‎ ‎مورد‎ ‎ملانوم‎ ‎بدخیم‎ ‎با‎ ‎بیشترین‎ ‎فراوانی‎ ‎در‎ ‎دهه‎ ‎پنجم‎ ‎زندگی‎ ‎با میانگین‎ ‎و‎ ‎انحراف‎ ‎معیار (12/4 ‏‎±‎‏ 61/3) بودند‎ ‎و‎ ‎بیشتر‎ ‎ضایعات‎ ‎بدخیم‎ ‎فوق‎ ‎در‎ ‎نقاط‎ ‎پوستی‎ ‎مواجه‎ ‎با‎ ‎نور‎ ‎آفتاب‎ ‎مشاهده‎ ‎گردید.‏ بحث‎ ‎و‎ ‎نتیجه‎ ‎گیری‎: ‎این‎ ‎مطالعه‎ ‎نشان‎ ‎می‎ ‎دهد‎ ‎که‎ ‎شایع‎ ‎ترین‎ ‎بدخیمی‎ ‎پوست ‏bcc‏ بوده‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎بیماران‎ ‎میانسال‎ ‎و‎ ‎سال‎ ‎خورده‎ ‎به‎ ‎طور‎ ‎تیپیک‎ ‎مبتلا‎ ‎می‎ ‎گردند‎. ‎نور‎ ‎خورشید‎ ‎به‎ ‎عنوان‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎عوامل‎ ‎کارسینوژن‎ ‎در‎ ‎ایجاد‎ ‎این‎ ‎بدخیمی‎ ‎ها‎ ‎تایید‎ ‎می‎ ‎گردد‎.‎